Ik ben dol op sprookjes. Eigenlijk meer een echte Disney freak. De fantasierijke wereld vol prinsen, prinsessen, zeemeerminnen (Ariel is absoluut mijn favoriet), pratende dieren en een happy end lijkt me nooit ontgroeid te zijn. Ik probeer die wereld te realiseren in de dingen die ik maak of doe. Zo wordt het elke keer weer een beetje 'echter' voor mij.

zondag 29 september 2013

Vluggertjes

Ondertussen zijn we - voor mij - 2 hele schoolweken verder. Man, was dat aanpassen zeg! En vermoeiend, zo'n hele dagen les volgen. Maar we tellen af, het laatste jaar van de opleiding. Dus dat wil zeggen dat ik de eerstkomende juni - hiehoeha, nog maar 9 maanden te gaan - hopelijk het diploma kleuterleidster bezit!
En effectief nog maar 1 semester les. Daarna kan ik volop jufke spelen!

Tussen de opstart van tientallen taken, afstudeerproject en waarschijnlijk nog wel een paar taken die eraan zitten te komen probeerde ik toch nog even tijd te maken voor mij en mijn Singer in crime!
 

 

Eerder rolde dit ook nog onder mijn machine uit

 
Ik kan het namelijk niet laten om deze kinderstofjes voor mezelf te gebruiken...
Maar ik scoor, althans, de kleutertjes vinden altijd dat ik 'mooie kleertjes' draag. En de waarheid...

Deze keer maakte ik ook nog eens voor klein formaat. De knippertjes zijn nog niet te zien op de foto's omdat ik al kei enthousiast de resultaten wou laten zien aan de mama in kwestie.


woensdag 11 september 2013

Everything happens for a reason

Ik tel zenuwachtig af. 17 september begint het schooljaar weer. Ondertussen zijn de meeste stofjes die ik kocht verwerkt tot kleedjes of rokjes voor het najaar. Enkel aan de jas en het jeanskleed worden de laatste loodjes gelegd.
Aangezien ik veronderstel het nogal druk zal worden dit jaar spendeer ik nog wat quality time met mijn machine. En Brandweerman die blij is om te zien hoeveel tijd ik spendeer met zijn fantastische cadeau voor mijn verjaardag.

Ondertussen is er ook een nieuwe stoffenwinkel geopend in Turnhout waarvan ik weet dat ik er de deur zal platlopen. Hier kocht ik al enkele prachtige stofjes die ondertussen verwerkt zijn tot kleedjes en rokjes.
Omdat ze zo dichtbij zitten, en hun nieuwe stofjes telkens posten op hun pagina is het voor mij moeilijk om eraan te weerstaan.
Ik kocht dus stof, en dacht er een Burda 7828 mee te maken. Omdat ik weet dat dit model me altijd goed afgaat en omdat het eigenlijk een werkje van niks is. Toch hou ik er niet van om allemaal dezelfde modellen in mijn kast te hebben hangen. Ik dacht na over een ander model, maar kon me zo niets voor ogen halen.
Tot ik - buiten mijn zoektocht naar een ander patroon - botste op een leuke blog waar ik gewoon, zo ineens een tutorial vond om de Burda 7828 net iets anders te maken. Everything happens for a reason!



zaterdag 7 september 2013

Schatten op de zolder van een schat van een moeke!

Voor de meeste leerlingen is het schooljaar begonnen. Ik begin binnen een dikke week pas aan het laatste jaar (eindelijk) van mijn opleiding. Het begint toch wel te kriebelen, het idee dat er tijdens dit jaar voor alles een laatste keer zal zijn. Het uitkijken naar een huisje dat van Brandweerman en mij zal zijn (en dat onze trouwe viervoeter er niets zal afbreken).
Maar vooral ook het idee dat ik hopelijk volgend jaar op 1 september voor een klasje zal staan.

Daarom ben ik al wat toekomstgericht aan 't knutselen. Zo ben ik een muziekkoffer aan 't maken. Omdat ik hier toch wel wat kosteloos materiaal voor kon gebruiken, ging ik eens rondneuzen op de zolder van mijn allerliefste moeke. Zij heeft een gigantische zolder die eigenlijk lijkt op een overdekte rommelmarkt. Gesorteerd op haar manier
Goed voor mij dus als ik iets nodig heb! Voor mijn muziekkoffer vond ik er (bijna) alles wat ik nodig had.

Buiten alle rommel voor mijn muziekkoffer zag ik ook ons moeke haar befaamde emmer vol knopen. Als kind was ik al enorm gefascineerd door deze emmer. Ons moeke vertelde mij altijd dat ik die emmer later wel kreeg, als ze zou sterven. Een vrij deprimerend gedacht dat ook allerliefste moekes er ooit niet meer zullen zijn. Maar omdat ik knopen nodig had, mocht ik de emmer even lenen.

Dus heb ik me een avond bezig gehouden met het 'zoeken naar wat ik nodig had'. Uiteraard kon ik die avond alleen nog maar mijn moeke ruiken. Iedereen kent wel zo'n typische geur van bij de grootouders thuis.


Maar ik vond wat ik nodig had, meer zelfs!


Omdat er toch enkele knopen tussen zaten waarvan ik er maar één vond of waarvan de kleur minder was, kocht ik een pakketje Siligum om mallen te maken van de knopen. Nu kan ik naar hartenlust knopen maken uit fimo! Fimoknopen heb ik al eerder getest in de wasmachine en tot nu toe verloopt dit vlekkeloos.